Neusspraak

Er is sprake van een neusspraak of nasaliteitsstoornis wanneer de klank (resonantie) van de spraak afwijkend is: de spraak klinkt te veel of juist te weinig door de neus.

Tijdens het spreken worden de meeste klanken door de mond gevormd. Het zachte gehemelte trekt op en daardoor wordt de mondholte aan de achterzijde afgesloten. Zo ontsnapt er geen lucht door de neus. Alleen bij de klanken [m], [n] en [ng] wordt deze afsluiting niet gemaakt, zodat deze klanken door de neus klinken.

Er zijn drie soorten nasaliteitsstoornissen:

• open neusspraak
• gesloten neusspraak
• gemengde neusspraak (combinatie van open en gesloten)

Open neusspraak
Deze is het meest storend voor de verstaanbaarheid. Tijdens het spreken ontsnapt teveel lucht via de neus bij de klanken die normaal alleen met de mond gevormd worden, zoals de [s] en de [p].

Oorzaken open neusspraak:

• een aangeboren lip-, kaak- en/of gehemeltespleet
• een aangeboren te kort gehemelte
• verlamming van de spieren van het zachte gehemelte (na een hersenbloeding)
• verminderde spierkracht in het gehemelte (zoals bij multiple sclerose of de ziekte van Parkinson)
• gewoontevorming (wat kan gebeuren na verwijdering van de neusamandel)

Gesloten neusspraak
Bij gesloten neusspraak klinkt de spraak verstopt. Er is te weinig resonantie door de neus.

Oorzaken gesloten neusspraak:

• een scheef neustussenschot
• één of meer neuspoliepen
• een vergrote neusamandel of gezwollen neusslijmvliezen

De KNO-arts stelt de diagnose.

(Bron: logopedie.nl)